Hallo allemaal,

Als eerst vroeg mijn tante bij mijn vorige post hoe ik het vind om zo'n verkiezingsjaar mee te maken en of ze er in Nicollet veel mee bezig zijn. Als aller eerst ja, ze zijn er hier zeker mee bezig. Vooral veel medescholieren. De meningen zijn erg verdeeld, veel mensen vinden alle kandidaten niet geschikt en hebben geen idee op wie ze willen stemmen. Ik zie op mijn school vooral twee fronten: er zijn (jammer genoeg) Trump supporters en Bernie supporters. Tijdens de Engelse les heeft de hele klas een individuele test gedaan en bij mij kwam Bernie er uit, daar heb ik wel vrede mee. Hoe het onder de niet scholieren in Nicollet is verdeeld weet ik niet, in ieder geval heeft Bernie wel Minnesota gewonnen!

Een ander kort dingetje, ik heb gister gehoord dat mijn neef (hoi, ik weet dat je dit leest) dit ook gaat doen volgend jaar, en ik vind het super leuk. Nogmaals, ik kan dit iedereen zo erg aanraden, dit is ver weg het beste jaar uit mijn leven! Vragen zijn natuurlijk altijd welkom!

LENTE

Mijn lente begon goed met een korte springbreak, van drie dagen.. Maar goed, beter iets dan niets! Ik heb niet veel gedaan maar de laatste dag ben ik samen met mijn vriendinnetje Kaylee naar Minneopa gegaan, een State park. Wat best wel typisch Amerikaans is: Hiking! Ik denk dat veel mensen die hier niet wonen vergeten dat de verenigden staten heel veel mooie natuur parken heeft. Dus wij hebben daar lekker in het zonnetje gewandeld. Maar Minnesota zou Minnesota niet zijn als het zo bleef. Dus drie dagen later hadden we weer een flink laagje sneeuw. Gelukkig is het koude weer sinds vorig week (hopelijk) echt weg en kunnen we al in jurkjes en shortjes naar school. Afgelopen week en volgende week is het alleen maar boven de twintig graden! Gister ben ik dus weer naar Minneopa geweest samen met Hannah en Amelia, deze keer in een kort broekje en met veel water want wat was het toch warm!

Ook hebben wij Pasen gevierd, de avond van te voren hadden we natuurlijk paaseieren versierd. Dat is hier nog veel meer een ding dan in Nederland, alles is natuurlijk groter in de VS! ;) en de volgende dag kregen we allemaal een easter basket gevuld met snoep, chocola en meer. Ook hebben we 12 lieve kuikentjes gekocht.

SOFTBALL

softball gaat goed en ik heb het erg naar mijn zin. Elke dag twee uur training tenzij we een game hebben, er zijn ongeveer twee wedstrijden per week, hetzelfde als bij basketbal dus. Vorig week hadden we onze eerste wedstrijd, en ja, ook ik moest spelen. Ik moest slaan. Op een gegeven moment had ik twee strikes (een strike is als je met de knuppel zwaait maar de bal niet raakt) bij een derde zou ik er uit moeten dus ik voelde wat pressure. Maar toen gooide de pitcher de bal kei hard tegen mijn been, en de regel is dan dat je automatisch naar het eerste honk mag. Ik heb een enorme blauwe plek op mijn been maar ik heb wel een punt gemaakt, een geluk bij ongelukje dus.

Over precies zes dagen zie ik mijn ouders weer en ik kan niet wachten! Ik kan nog niet helemaal geloven dat ik ze weer ga zien na acht maanden. Het thuis komen komt zo steeds een stukje dichter bij en daar heb ik hele dubbele gevoelens over. Ik vind het natuurlijk super leuk, terug in het heerlijke Amsterdam, weer overal zelf naar toe kunnen op de fiets en mijn lieve vrienden en familie zien. Maar ik heb hier nu ook een tweede familie en lieve vrienden en die ga ik zo erg missen. Ik ben nu ook gewend geraakt aan het Amerikaanse leven en het doen en laten hier. Ik vind het zo leuk, ik wil stiekem nog niet naar huis..

Ik zag dat ik nog maar heel weinig foto's had en al heel lang niks had toegevoegd. Neem dus even een kijkje in 'foto's' in het mapje 'leven in Nicollet' !

Ik laat snel weer wat horen,

Liefs Merel!